గాయం ఒకరిది మాత్రమే కాదు..!

రేపు నీదాకా రాక తప్పదు

The injury is not just one person’s : ఈ కాలం చీకటి రోజుల కాలం. వార్తలు, వాస్తవ సత్యాలు తెగనరకబడుతున్న కాలం. ప్రజాస్వామ్యానికి పత్రికలు నాలుగో స్తంభమని చెబుతారు. దేశంలోని పత్రికలు ఎలాంటి ఒత్తిళ్లకూ తావులేకుండా స్వేచ్చగా, బాధ్యతాయుతంగా వ్యవహరించాలన్న సందేశం కూడా ఉంది. కానీ నేడు పత్రికా స్వేచ్ఛ ప్రశ్నార్థకంగా మారుతోంది. భావప్రకటనా స్వేచ్ఛను వెతుక్కోవాల్సిన పరిస్థితి ఏర్పడుతుంది. జర్నలిస్టులు వార్తాకథనాలు రాస్తే కక్షసాధింపు చర్యలు, కుట్రలుపన్నడాలు సర్వసాధారణంగా మారాయి. ఫిర్యాదులు బెదిరింపులు, కేసులు, జైళ్లు, ఇంకో అడుగు ముందుకేసి భౌతిక దాడులు, హత్యల వరకు పరిస్థితులు మారాయి. ఇక పత్రికా కార్యాలయాల మీద దాడుల వరకు వచ్చాయంటే పత్రికా స్వేచ్ఛ, పత్రికా రంగంలో పని చేస్తున్న జర్నలిస్టుల పరిస్థతి ఎలాంటి ప్రమాదాన్ని ఎదుర్కొంటున్నదో జర్నలిస్టు సమూహం అర్థం చేసుకోవాలి ఆలోచించాలి. మనదాక సమస్య రాలేదు కదా అనుకుంటే పొరపాటే. “మొన్న నేను, నిన్న ఇంకొకరు, నేడు మరొకరు, రేపు ఇంకొకరు, నేడు పత్రికా కార్యాలయం రేపు నీ ఇల్లు నీ కుటుంబం అని మాత్రం మర్చిపోవద్దు”. కేసులు కావచ్చు దాడులు కావచ్చు, కుట్రలు కావచ్చు, నమస్తే తెలంగాణా పత్రిక వరంగల్ యూనిట్ పై దాడికి యత్నించిన ఘటనల తరహా దాడుల యత్నం కావచ్చు. భౌతికదాడులు కావచ్చు, మానసిక దాడులు కావచ్చు, ఏదో ఒకరోజు చవిచూడక తప్పదు అనే సంకేతాలు ఒక హెచ్చరి చేస్తున్నాయి.

The injury is not just one person’s..!

అప్పట్లో డోనాల్డ్‌ ట్రంప్‌ న్యూయార్క్‌ టైమ్స్‌ (ఎన్‌వైటి) పై 150 కోట్లకు పరువు నష్టం దావా వేసిన విషయం గుర్తిండే ఉంటుంది. పత్రికా వ్యతిరేక దాడి వ్యూహంలో భాగంగా ట్రంప్‌ వేేసిన ఈ కేసులకు తాము తలవంచబోమని ఎన్‌వైటి సిఇవో మెడ్రిత్‌ కోపిట్‌ లెవిన్‌ ప్రకటించారు కూడా. అయితే ట్రంప్‌ ఇండియాలోని తన స్నేహితుడైన కేంద్ర ప్రభుత్వాధినేత అడుగుజాడలను అనుసరిస్తున్నాడని లెవిన్‌ వ్యాఖ్యానించడం ఇందులో కొసమెరుపు. అంతర్జాతీయంగా కూడా పత్రికలపై అణచివేత హింసాత్మక రూపం తీసుకున్నదనడానికి ఇది ఒక ఉదాహరణగా మిగిలింది. గాజాలోనూ కావాలనే మీడియా కార్యకర్తలను లక్ష్యంగా చేసుకొని సత్యాన్ని సమాధి చేసేందుకు సాగిస్తున్న దాడులను చూస్తూనే ఉన్నాం. ఇది ఇప్పుడు దేశవ్యాప్తంగా మరింత విస్తరిస్తోంది. తెలుగు రాష్ట్రాల్లోనూ పత్రికా కార్యాలయాలపై దాడులు, పలుఘటనలు, జర్నలిస్టులపై అక్రమ కేసులు, అటూఇటుకానీ జర్నలిస్టుల సపోర్ట్ తో కుట్రలు చేస్తున్న పరిస్థితులు పెరుగుతున్నాయి. ఇందుకు తాజాగా పత్రికా స్వేచ్ఛను హరించేలా నమస్తే తెలంగాణా వరంగల్ యూనిట్ పై విరుచుకుపడ్డ ఘటన సాక్ష్యంగా నిలుస్తుందని చెప్పొచ్చు. వార్తల విషయంలో బేధాభిప్రాయాలు ఉన్నప్పుడు న్యాయపరంగా, చట్టపరంగా ముందుకు వెళ్లొచ్చు. కానీ ఈ రకమైన భౌతిక దాడులకు ప్రయత్నించడం ఎంత మాత్రం సమంజసం కాదు అనే ఇంగితం కరువవుతోంది. అయినా ప్రముఖ జర్నలిస్టులను హత్యలు చేయడం, దాడులు చేయడం చూసిన దేశంలో ఇలాంటివి కామన్ అనుకుంటే పొరబడినట్లే. ఇప్పుడు గ్రౌండ్ వరకు ఈ పరిస్థితి చేరుకుంది.

The injury is not just one person’s..!

“మీ అభిప్రాయం నాకు నచ్చకపోవచ్చు. మీ అభిప్రాయంతో నేను ఏకీభవించకపోవచ్చు. మీ అభిప్రాయాన్ని స్వేచ్ఛగా, నిర్భయంగా చెప్పడానికి నీకు గల హక్కును కాపాడటానికి నా ప్రాణాలైనా ధారపోస్తా’ అన్నాడు ఫ్రెంచ్ తత్వవేత్త వాల్తేర్. ప్రజాస్వామ్యానికి పునాది పత్రికా స్వేచ్ఛ. అలాంటి పత్రికా స్వేచ్ఛ ప్రమాదంలో పడింది. ఎక్కడైతే పత్రికా స్వేచ్ఛ ఉంటుందో అక్కడే ప్రజాస్వామ్యం పరిఢవిల్లుతుందనే స్పృహ కొరవడితే వారు ప్రజాస్వామ్యం కోరుకునే వారు ఎలా అవుతారు…? భావప్రకటనా స్వేచ్ఛను కల్పించిన రాజ్యాంగ రక్షకులు ఎలా అవుతారు..? ప్రజాస్వామ్యానికి నాలుగు మూలస్థంబాలలో ఒకటిగా చెప్పబడే మీడియా. ప్రజలకు, ప్రభుత్వానికి మధ్య వారధిగా పనిచేస్తుంది. ప్రభుత్వ పథకాల అమలులో లోపాలను, పనితీరును ఎప్పటికప్పుడు సమీక్షిస్తూ నిర్మాణాత్మకమైన సూచనలు, సలహాలు ఇవ్వడంలో కీలకపాత్ర పోషిస్తుంది. ఇందులో భాగంగా వార్తాకథనాలు వెలువడుతుంటాయి. ఆ కథనాలు ఉద్దేశపూర్వకంగా, వాస్తవ విరుద్ధంగా ఉంటే అందుకు చట్టబద్దమైన విధానాలతో ఎదుర్కోవాల్సి ఉంటుంది. కానీ ఇక్కడ ప్రభుత్వ యంత్రాంగంలోని లోపాలను గానీ, అవినీతి అక్రమాలను వెలికితీసి ప్రజల ముందు ఉంచే ప్రయత్నం చేసినా గానీ, లేదా పాలనా విధానాలను ఎత్తి చూపే వార్తాకథనాలు వెలువరిస్తే సమీక్షించుకోవడం కంటే కక్షసాధింపు చర్యలు, కుట్రలు, అక్రమ కేసులు, భౌతికదాడులకు పూనుకుంటున్నారు. ఇలాంటి చర్యలను కట్టడి చేయాల్సిన అవసరం ఉంది. ఐక్యంగా ఎదుర్కోవాల్సిన అవసరం ఉంది. పౌరసమాజం సైతం ఇలాంటి చర్యలను గమనించి ఖండించాల్సిన అవసరం ఉంది. ఇంకో అడుగు ముందుకేసి పాత్రికేయులను, మీడియా సంస్థలను కాపాడుకోవాల్సిన బాధ్యత కూడా ఉంది. మనం చూశాం. కేంద్ర ప్రభుత్వం ది వైర్, న్యూస్ క్లిక్ మీడియాలకు విదేశాల నుంచి నిధులు వస్తున్నాయనే నెపంతో అక్రమ కేసులు పెట్టి ఆంక్షలు విధించిన ఘటనను చూశాం. గుజరాత్ అల్లర్లపై వీడియో విడుదల చేసిన కారణంగా బీబీసీని సైతం వదలకుండా ఐటీ దాడులు చేసి భయబ్రాంతులకు గురిచేసినా విషయం తెలిసిందే. ఇవన్నీ ఎక్కడో జరిగాయి కదా మనదాకరాలేదు కదా అనుకుంటే పొరపాటే అవుతుంది. ఇలాంటి దాడుల వల్ల పత్రికా స్వేచ్ఛ ప్రమాదంలో పడి ప్రజాస్వామ్యం బలహీనపడుతుందని గ్రహించకపోతే మీడియా రంగంలో బాధ్యతాయుతమైన పాత్రపోషించనట్లే అవుతుంది. కాబట్టి భావప్రకటనా స్వేచ్ఛను హరించే చర్యలను, ప్రజాస్వామ్యానికి నాలుగో ఫిల్లర్ గా చెప్పబడే మీడియాపై జరుగే దుశ్చర్యలను ఎరుకతో జర్నలిస్టు సమూహం యూనియన్లకు అతీతంగా ఐక్యంగా ఎదుర్కోవాల్సిన అవసరం ఉంది.‌ నేడు స్వాతంత్ర్య జర్నలిజం, డిజిటల్ మీడియా పెరుగుతున్న నేపథ్యంలో ఐక్యత మరింత అనేక రేట్లు అవసరం. ప్రధాన మీడియా మీదనే దాడులకు వెనుకాడని పరిస్థితులు ఏర్పడినప్పుడు పరిస్థితి ఎలా ఉంటుందో అనే ఎరుకతో ఐక్యంగా ముందుకు సాగాలి. జర్నలిస్టు యూనియన్లు ఆ దిశగా కృషిని పెంచాల్సిన అవసరం ఉంది. ఎక్కడో ఎవరికో తగిలిన గాయం కదా, ఎక్కడో ఏదో మీడియా సంస్థపై జరిగిన దాడి కదా అనుకునే నిర్లీప్తతను వదిలేయాల్సిన అవసరం ఉంది. ఏదో ఒకరోజు మనదాక రాకమానదు అనే ఎరుకతో, బాధ్యతతో ఈ ధోరణులను ఐక్యంగా ప్రతిఘటించడం మన ముందున్న ఏకైక మార్గం.