- అక్షరానికి ఆంక్షలు – ఎపిసోడ్ -1
When fellow hearts are showered with dirty eyes..!? “అబద్ధపు” గుర్తింపు’ ను నిలుపుకోవటం కోసం ‘కలం’ కాందాన్ లో తోటి హృదయాలే మలిన నేత్రాలై వర్షిస్తున్నప్పుడు పశువుకైనా, శిశువుకైనా కన్నీళ్ళ ‘బీమా’ ఎక్కడుంటుంది..?
సమాజాన్ని పలు కోణాల్లో చూసే పాత్రికేయుల మధ్యలోనే చిన్న పెద్ద అనే వికృత ధోరణి విస్తృతంగా విస్తరిస్తున్నది. చిన్నపత్రికలు, పెద్ద పత్రిలు, అక్రిడిటేషన్ ఉన్న జర్నలిస్ట్ అక్రిడిటేషన్ లేని జర్నలిస్ట్ అనే సరిహద్దు రేఖ గీయబడుతుంది. దీనికి తోడివారే ఆజ్యంపోయగా ఇతర శాఖాధిపతులు, సుద్దపుపూసలు ఆసరాచేసుకుంటున్న పరిస్థితి పెరుగుతున్నది. క్రమంగా అక్రిడిటేషన్ లేదన్న కారణంతో తోటి జర్నలిస్టుల పట్ల పక్షపాత వైఖరిని ప్రదర్శించటం పత్రికా సమాజంలో పెరిగింది. ఈ స్థితి కొత్తగా జర్నలిజంలోకి అడుగుపెడుతున్న వారికి, మండల స్థాయి విలేకరులకు ఓ సమస్యగానూ మారింది. స్వతంత్ర జర్నలిస్టులకు, వెబ్ జర్నలిస్టులకు, జర్నలిజాన్ని వృత్తిగా చేపట్టిన యూట్యూబర్స్ కు ఈ చిక్కులు, చీదరిఔపులు తప్పడం లేదు. వృత్తి ధర్మం తెలియని అక్రిడిటేషన్ ఓల్డర్స్ గా చెలామణిలో ఉన్నవారికి ఇంకాస్తా ఉలుకు ఎక్కుగా ఉంటుంది. అయితే అక్రిడిటేషన్ ఉంటే ఏదో కొమ్ములున్నట్లుగా తోటి జర్నలిస్టులను నవ్వుల పాలు చేసే ధోరణి పత్రికా రంగాన్ని పలచన చేయటమే అవుతుంది. అటువంటి జర్నలిస్టులు ఒకప్పుడు ఎక్కడి నుంచి వచ్చారో అర్థం చేసుకోవాల్సిన అవసరం ఉంది. నిజంగా పత్రికా రంగంలో అనుభవం ఉన్న ఏ జర్నలిస్టు కూడా ఇటువంటి తక్కువ స్థాయి ఆలోచన కలిగి ఉండరు. మరోవైపు క్షేత్ర స్థాయిలో ఏం జరుగుతుందో తెలుసుకొని ఎప్పటికప్పుడు సరిదిద్దాల్సిన పత్రికా యాజమాన్యాలు మాకెందుకులే అన్నట్లుగా, బాధ్యత లేదన్నట్లుగా వ్యవహరించటం శోచనీయం. దీనికి తోడు జర్నలిస్టుల సమస్యలు తీర్చాల్సిన “మీడియా అకాడమీ” కూడా నిమ్మకు నీరెత్తినట్లుగా వ్యవహరిస్తోందని, అక్రిడిటేషన్ ఉన్న జర్నలిస్టులనే నెత్తినపెట్టుకొని ఊరేగటం సకల కళావైభోగాలు వారికే అన్నట్లుగా వ్యవహరించటం జరుగుతోందనే ఆరోపణలు లేకపోలేదు. జర్నలిస్టులందరి పట్ల ఒక సమగ్రమైన విధానం రూపొందించటంలో, అందరిని సమానంగా చూడటంలో “మీడియా అకాడమీ” పెద్దలు సైతం సవతి తల్లి ప్రేమను కనపరుస్తుందనటంలో సందేహం లేదు. కేవలం అక్రిడిటేషన్ ఉన్న జర్నలిస్టులు మాత్రమే పత్రికలల్లో కొనసాగాలనుకుంటే పత్రికలు నడిపే పరిస్థితి ఉంటుందా..? అలాంటప్పుడు జర్నలిస్టులుగా పత్రికా సంస్థలలోకి తీసుకోకుండానైనా ఉండాలి. లేదా అందరికీ అక్రిడిటేషన్ ఇవ్వాలి. అక్రిడిటేషనే ప్రామాణికం అనుకున్నప్పుడు పత్రికా సంస్థలు ఇచ్చే గుర్తింపు కార్డులకు విలువ లేదనుకోవాలా..? పత్రిక సంస్థలకు గుర్తింపు ఉన్నప్పుడు ఆ సంస్థలలో పని చేసే జర్నలిస్టులకు ‘గుర్తింపు’ ఎలా లేకుండాపోతుంది..? ఇంకోవైపు నిత్యం జర్నలిస్టుల సంక్షేమానికి పాటుపడుతున్నామని ఊదరగొట్టే జర్నలిస్టు సంఘాలు చేస్తున్నదేమిటి..? ఈ సంఘాలు నిజంగానే జర్నలిస్టుల సంక్షేమానికి పాటు పాడుతున్నాయా..? అనేది ఆయా సంఘాలే ఆత్మపరిశీలన చేసుకోవాల్సిన అవసరం ఎంతైనా ఉంది. మీడియా రంగంలో వృత్తి ధర్మాన్ని, రిపోర్టింగ్ నైపుణ్యాన్ని, వృత్తి విలువలను నిలబెట్టే జర్నలిజానికి, ఇంటర్నల్ అబ్జర్వేషన్ తో వార్తాకథనాలు అందించే నైపుణ్యాన్ని, జర్నలిస్టుల్లో ఐక్యతను పెంచాల్సిన బాధ్యత మీడియా అకాడమీ పెద్దలతో పాటు జర్నలిస్ట్ సంఘాలు యూనియన్లు, సీనియర్ జర్నలిస్టులు తీసుకోవాల్సిన అవసరం ఉంది. జర్నలిజం వృత్తిలో పెరుగుతున్న అగాదాన్ని పూడ్చే ప్రయత్నం ప్రతిఒక్క జర్నలిస్ట్ పై ఉంది.
*******
ప్రియమైన మిత్రులారా..!?
అనేకచోట్ల, అనేక సందర్భాల్లో, అనేక మంది జర్నలిస్టుల మధ్య, గ్రామీణ జర్నలిస్టుల్లోనూ వ్యక్తమైన ఆవేదనల చర్చలు విన్న పరిస్థితుల నేపధ్యంలో విమర్శకోసమే అనేది కాకుండా సమీక్షించుకునే అంశంగా భావించి ఈ నా చిన్న వాక్య.
దామెర రాజేందర్ (దారా) Senior journalist jananirnayam.com Editor
About the Author
